Jaap Nieuwenhuizen sr. begon zijn carriere in zijn tienerjaren als

timmerman bij timmerbedrijf Brom-Peeters op het bedrijventerrein

aan de Amstelveenseweg te Amsterdam (notabene het terrein waar

JCN nog steeds of beter gezegd weer gehuisvest is) toen vlak daarna

de Tweede Wereldoorlog uitbrak.

 

Vol vertrouwen begon Jaap in een hele spannende tijd voor zichzelf

en heeft in het boerenland heel wat particuliere klusjes gedaan. Veel

deuren en ramen afgehangen, schuurtjes opgeknapt of gebouwd en

allerlei hand- en spantdiensten gedaan.

 

Toen in de vijftiger jaren het land opgebouwd moest worden en door

de geboortegolf als eerste grote actie de lagere scholen flink uitgebreid

moesten gaan worden, werd het tijd om personeel in dienst te nemen

om het overvloedige werk in Amsterdam aan te kunnen. Daarnaast was

er een vaste relatie opgebouwd met Bronswerk in Amersfoort waar

grote kratten en kisten voor werden gemaakt.

 

Zo groeide het bedrijf in de vijftiger, zestiger jaren van een eenmansbedrijf uit tot het bouwbedrijf J.C. Nieuwenhuizen N.V. met zo'n 120 man in eigen dienst. In die tijd was het n.l. heel normaal dat alle disciplines, met als enige uitzondering de installateurs, in dienst waren bij het bouwbedrijf. JCN had naast een grote groep timmerlieden ook metselaars, stucadoors, tegelzetters, opperlieden, slopers en zelfs eigen steigerbouwers in dienst. Het was een tijd van "gewoon" keihard werken!

 

Toen het einde van de geboortegolf zijn intrede deed, moest het bedrijf enerzijds gaan inkrimpen en anderzijds kwam het fenomeen onderaannemers tot stand. JCN slankte af tot zo'n 50 vaste medewerkers en de lagere scholen maakte plaats voor de lagere technische scholen en later weer door de hogere scholen. 

 

In 1976 was daar het hoogtepunt voor Jaap sr. toen de Hogere Zeevaartschool aan de Nieuwe Vaart in Amsterdam door de toenmalige Koningin Juliana feestelijk werd geopend en J.C. Nieuwenhuizen haar persoonlijk de hand mocht schudden. 

 

Begin van de 80-er jaren was een lastige tijd en het bedrijf ging terug naar 40 man in vaste dienst. In die tijd werd JCN soms verplicht om buiten Amsterdam het werk te vinden en zo werkte men in een bepaalde periode tegelijkertijd in Den Helder en in Limburg aan scholen voor de St. Aloysius Stichting. 

 

De scholenbouw bleef dus nog steeds een goede bron van inkomsten, maar daarnaast wist Jaap sr. zijn relaties binnen de gemeente Amsterdam steeds verder uit te breiden. In 1980 werd het bedrijf Munsterman met vaklieden en uitvoerder overgenomen en daardoor kwamen nog meer gemeentediensten in beeld, zoals de Stadsbank van Lening en de Gemeentepolitie van Amsterdam. Twee trouwe relaties waarvoor JCN in de 21e eeuw nog steeds mag werken.

 

Toen in 1976 Jaap jr. en in 1984 de jongste zoon Richard in dienst kwamen werd er in de tachtiger jaren langzaam maar zeker naar toe gewerkt om de 2e generatie Nieuwenhuizen op termijn de touwtjes in handen te gaan geven. Helaas is er maar een hele korte periode geweest dat vader Nieuwenhuizen met de twee zonen kon samenwerken, want Jaap sr. werd heel plotseling ernstig ziek en overleed op 67-jarige leeftijd op 1 juli 1988.

 

De zonen werden letterlijk voor de leeuwen gegooid en konden dankzij trouwe relaties de eerste jaren heel goed doorkomen. Vooral de grote renovatieprojecten van het Amsterdams Grafisch Lyceum aan de Dintelstraat en die van de nieuwe huisvesting van de Kredietbank aan de Dam werden de getuigen dat de zonen het bouwkundige vak technisch goed verstonden.

 

Op 30 januari 1991 werd het 50-jarig jubileum goed gevierd en werd het eerste jubileumboekje "JCN in 50 jaar" uitgegeven.

 

Toen in 1992 het werk echter ineens zeer sterk terugliep, werd op het laatste moment door een forse sanering het tussentijdse einde van het bedrijf voorkomen. Maar het echte wonder is dat nog geen jaar later "de hemel bijna letterlijk open ging", toen door het aannemen van de nieuwbouw van de R.K. Begraafplaats Buitenveldert in opdracht van de Augustinusparochie de omzet ineens een grote impuls kreeg. En er werd tevens door het correcte handelen een goede basis gelegd om vanuit Vertrouwen te gaan werken.

 

Vervolgens kreeg JCN vanaf 1993 heel veel werk in bouwteam, met als toppunt de 2e fase van de renovatie van het prominente gebouw van de voormalige Rijkspostspaarbank aan de van Baerlestraat tot Sweelinck Conservatorium Amsterdam.

 

De derde zoon Lex Nieuwenhuizen werd in 1993 binnen het bedrijf gehaald om op de financiën te letten en het bedrijf kwam heel snel weer in de zwarte cijfers. En JCN maakte in de jaren '90 furore met zeer veel grotere renovatie- en nieuwbouwprojecten in en rond Amsterdam.

 

In 1998 werd middels de juiste adviezen en een goed doortimmerd Beleidsplan de aanzet gegeven tot een bedrijf dat klaar is voor een lange toekomst. Er werd enerzijds nog verder gewerkt aan een ruime verbreding van het aantal relaties en anderzijds veel geïnvesteerd in (de verjonging van) het personeelsbestand en het kader.

 

Zo ontstond in de 21e eeuw het Aannemingsbedrijf J.C. Nieuwenhuizen B.V. met een veel lagere gemiddelde leeftijd, terwijl het Vakmanschap van de medewerkers en de Kwaliteit van het product niet uit het oog werd verloren. Er werd verder gewerkt aan een opbouwende relatie met veel architecten en opdrachtgevers. En ook voor de particuliere markt werd JCN weer een geziene partij.

 

Sinds het 70-jarig bestaan, dat op de thuisbasis aan de Amsterdamseweg 678, in een hele gezellige Amsterdamse sfeer, goed werd gevierd, is de wens van de directie herhaald en met vele relaties gedeeld om op woensdag 30 januari 2041 het 100-jarig bestaan van JCN te mogen vieren.

 

Dit zal gaan gebeuren door met zijn allen in Creativiteit te geloven. Projecten zullen zich meer en meer gaan aandienen door goede ervaringen van bestaande en nieuwe relaties. En alle medewerkers zullen met veel plezier blijven werken aan uitdagende projecten voor een in alle opzichten gezonde toekomst voor ons allen.